Zuidereiland Dunedin,Roxburg,Queenstown en Milford

We zijn goed aangekomen op het Zuidereiland. Goede vlucht gehad maar duurde wel iets langer dan geplant vanwege tegenwind! Helen stond ons in Dunedin al op te wachten. Het is ongeveer 20 minuten rijden naar haar huis. Savonds hebben we weinig meer gedaan, lekker geklets en oude foto's gekeken. De volgende dag gingen we rondkijken in Dunedin. Als eerste naar de auto dealer om een auto te huren voor de komende week. Rijden nu rond in een Nissan Sunny. Daarna door naar Otago Peninsula, een soort eilandje waar je met de auto helemaal om heen kan rijden, en aan het einde een moois toppunt heb. Aan de ene kant Taiaroa Heads Reserves, een plek waar je pinquins en seals kan zien. Helaas geen pinquins, die waren verstopt maar wel de seals. Aan de andere kant mooie uitzichten over de Atlantisch Oceaan. In plaats van dezelfde weg terug te rijden gaan we nu binnendoor wat bergen en heuvels op voor mooie uitzichten. Vanaf daar gaan we door naar Baltwin street, de stijlste straat van de wereld, niet normaal en ik zou er niet met me auto durven rijden. Nog langs de zee gereden maar was te koud om erin te gaan! Terug naar huis, hapje eten en savonds in de jacuzzi in de tuin! Heerlijk!!

De volgende dag 19 januari kon ik me auto ophalen. Daarna reden we door naar Freddie en Silvia van Midden maar die waren helaas niet thuis. De terug weg toeristisch gereden en nog wat mooie plekjes gezien. Savonds weer in de jacuzzi, bevalt wel!

Maandag 20 januari vertrokken we vanaf Dunedin richting Queenstown, ongeveer 4 uur rijden. De reis begon al goed want de TomTom stuurde ons over een grindweg van zo 35 kilometer, met heuvel op heuvel af naar links naar rechts, reed dus voor geen meter. Wat waren we blij dat we van die weg af waren zeg, nu konden we eindelijk lekker doorrijden. Halverwege de reis in Roxburgh woont Ineke van Midden, dus mooi om daar even te stoppen na zo 2 uur rijden. Het huis is gevult met 4 huskie honden maar daar heb je amper last van. Gezellig zitten kletsen en veel informatie gehad over de huskies en wat ze daar allemaal mee doet, zowat een fulltime baan. Door richting Queenstown, nog zo 2 uur rijden. Ook wilden we Arrowtown mee pikken, een ouderwets cowboy dorp je nog in de ouderwetse staat. Leuk om te zien en daar een hapje gegeten. Daarna nog een klein stukje naar Queenstown en een motel gevonden om te overnachten.

Dinsdag 21 januari, het is mooi weer, word een warme dag. Als eerste naar de gondel van Queenstown, binnen 2 minuten ben je op 450 meter hoogte en kan je boven genieten van een mooi uitzicht. Daarna terug naar beneden en het centrum in. Leuke stad! Voor we Queenstown verlaten nog langs de Kawarau Bridge om te kijken bij het BungyJumpen en besloten om zelf ook te gaan. Wat is dat eng zeg als je daarboven klaar staat om te springen, maar zeker de moeite waard. Vanaf Queenstown rijden we door naar Te Anau, ijsje gegeten, wat gedronken en omdat we allebei nog fit waren besloten om door te rijden naar Milford Sound, nog ruim anderhalf uur. Achteraf hadden we beter in Te Anau kunnen blijven want ik heb aardig wat gedoe gehad met me creditcard en kon dus niet me hotel betalen (geen bank of pinautomaat daar) maar mochten blijven slapen en zouden volgende dag wat regelen.

Woensdag 22 januari, het meisje gister was blijkbaar vrij en de manager was niet zo blij dat ik niet kon betalen. Na veel gedoe, praten als brugman en kopie van paspoort alles mocht ik het geld achteraf overmaken. Milford Sound ligt zo afgelegen van de beoogde wereld dat ik ook geen bereik had met me telefoon dus kon geen kant uit. We hadden een boottocht tussen de fjorden door, en dat was echt heel mooi, vooral oma heeft daar erg van genoten. ( ik was druk in me hoofd bezig hoe ik aan benzine kon komen voor de terug weg aangezien dat ook met creditcard moest betalen maar gelukkig was het meisje van de info balie zo lief dat zij met creditcard betaalde en ik haar contact gaf. Eindelijk konden we weg hier, wat een gedoe. Vanaf Milford Sound is het ruim 3 uur rijden naar Centre Bush, waar Raymond en Tracey wonen. Erg gezellige boel daar met 4 zoons en schaapjes, kippen, hondjes en ontzettend schattige puppies! Ray nam ons voor het eten mee naar de begraafplaats van ze ouders. Z'n moeder is de zus van oma en is al heel jong omgekomen bij een ongeluk. Oma wilde heel graag naar het graf toe, maar eenmaal daar toch wel spannend en emotioneel voor haar (logisch) terug naar huis voor het eten en savonds gezellig met ze alle bij elkaar! Hier blijven we tot zondag morgen en gaan dan terug naar Helen. Lang genoeg verhaal zo, tot de volgende keer!

Liefs angelica en oma